پیام امی ۲۰۲۵؛ تلویزیونیها جایگاه خود را از هالیوود سلطنتی پس گرفتند
4 دقیقه مطالعه
سینمای جهان

آنچه از جوایز امی ۲۰۲۵ میآموزیم پیروزی بازیگران با ریشه و اصالت تلویزیونی، رد شدن ستارههای درجه یک سینما و رسیدن به یک نقطه عطف برای توجه به تنوع است.
به گزارش مهر به نقل از ورایتی، کالین فارل، هریسون فورد، کتی بیتس و میشل ویلیامز از جمله ستارههای بزرگی بودند که مراسم اهدای جوایز امی ۲۰۲۵ را که روز پیش برگزار شد، با دست خالی ترک کردند.
جوایز امی پرده از فصلی برداشت که نشان داد صنعت تلویزیون با هویت در حال تحول خود دست و پنجه نرم میکند. در حالی که جوایز اسکار از طریق قدرت ستارهها جلو میرود، امی امسال چرخش قاطع تلویزیون را از وسواس درجه یک به سمت صداها، جوامع و اجراهایی جدید برد که از نظر رأیدهندگان برای بقای این رسانه ضروری است.
رد سیستماتیک ستارههای سینما که زمانی به عنوان پیشتازان امی مطرح بودند روشن ترین پیام این جوایز بود. کالین فارل که برای «پنگوئن»، میشل ویلیامز برای «مردن برای رابطه»، هریسون فورد برای «کوچک شدن» و کتی بیتس برای «متلاک» به شدت مورد توجه بودند، همگی دست خالی از مراسم رفتند. در عوض جوایز به پیشکسوتان تلویزیون رسید و بازیگران نقشآفرینی که سالها صرف ساختن ستون فقرات این رسانه کرده بودند؛ استیون گراهام برای «نوجوانی»، کریستین میلیوتی برای «پنگوئن»، جف هیلر برای «کسی در جایی» و بریت لاور برای «جدایی».
آیا این امر عمدی بود؟ نه، اما نشان دهنده تنظیم دوباره نسلی است که سلیقه امی را میسازد و نمیخواهد اعتبار را به دیگر چهرههای شناختهشدهای بدهد که به تلویزیون میآیند؛ بلکه به حمایت بازیگرانی میپردازد که در این رسانه ریشه دارند. به نظر میرسد رأیدهندگان برای استقامت، اصالت و مهارت بیش از جذابیت فرش قرمز ارزش قائلند و چنین شد که بازیگران مادامالعمر تلویزیون جایگاه خود را از خاندان سلطنتی هالیوود پس گرفتند.
پیروزی هیلر در بخش بازیگر نقش مکمل مرد کمدی در میان تکاندهندهترین اتفاقات تاریخ امی قرار دارد که موجب شکست هریسون فورد ۸۲ ساله و به معنی رد وجهه سلبریتیها توسط آکادمی و جایگزینی آن با آثار تأثیرگذار و ماندگار است.
ماهیت جوایز امی امسال به وضوح در سقوط «خرس» سریال محبوب شبکه افایکس آشکار شد. این سریال کمدی درباره کارکنان یک آشپزخانه که سال پیش با ۱۱ جایزه رکورددار بود، امسال ۱۳ نامزدی به دست آورد و حتی یک جایزه نبرد تا یادآور خستگی آکادمی از الگوهای آشنایی مانند سرنوشت عزیزان قبلی امی مانند «خانواده مدرن»، «میهن» و «سرگذشت ندیمه» باشد. «آخرین بازمانده از ما» محصول اچبیاومکس هم با وجود همراه شدن با جدایی پدرو پاسکال، از کسب جوایز بازماند.
در همین حال، هانا اینبیندر پس از ۴ فصل «هکها» اولین جایزه امی خود را برای بازیگر نقش مکمل زن کمدی دریافت کرد. سخنرانی پرشور او در مراسم پذیرش جایزه و حمایت از فلسطین، اهمیت این لحظه فرهنگی را برجسته کرد و به بینندگان قدرت کمدی در به تصویر کشیدن مسائل دنیای واقعی را یادآوری کرد.
پیشرفتهای تاریخی هم در مراسم مشهود بود و اهدای جایزه بازیگر نقش مکمل مرد درام به ترامل تیلمن برای «جدایی» آخرین مانع نژادی آکادمی تلویزیون برای سیاهپوستان در بخشهای بازیگری را در هم شکست و این بازیگر ۴۰ ساله را به اولین مرد سیاهپوستی تبدیل کرد که در تاریخ ۷۷ ساله این سازمان، این افتخار را از آن خود میکند. بازی خیرهکننده او در نقش ست میلچیک به این سریال روانشناختی اپل تیوی پلاس کمک کرد تا در مجموع ۸ جایزه ببرد و با «نوجوانی» نتفلیکس و «SNL50: ویژه سالگرد» انبیسی برابری کند.
اکنون، امید میرود که شاهد پیشرفتهای مشابهی برای بازیگران آسیایی، بومی و لاتین باشیم که همچنان در تاریخ امی بسیار کم دیده شدهاند.
فریدا پرز تهیهکننده و نویسنده با تیم «استودیو» به چندین موفقیت اول دست یافت. او اولین برنده لاتین تبار برای نویسندگی کمدی، اولین تهیهکننده اجرایی لاتین تبار یک سریال کمدی برنده و اولین دریافتکننده لاتین تبار در هر بخش کمدی شد. او به دومین لاتین تبار در تاریخ امی بدل شد که جایزه بهترین سریال را از آن خود میکند.
امسال همچنین پیروزی آدام رندال در بخش کارگردانی بر بن استیلر برای «جدایی»، مایک وایت برای «نیلوفر سفید» و جان ولز برای «پیت» هم شگفتی ساز شد.
پیروزی دن گیلروی در بخش نویسندگی برای سریال «آندور» هم یک شگفتی بزرگ بود، زیرا مجموعه «جنگ ستارگان» را کنار زد و به مخاطبان یادآوری کرد که برنامههای ژانری هنوز هم میتوانند اعتبار کسب کنند.
به نظر میرسد چالش آکادمی تلویزیون اکنون بر حفظ این شتاب متمرکز است. به ازای هر مانعی که شکسته میشود، موانع دیگری هنوز هم هستند و صنعت تلویزیون از نزدیک نظارهگر خواهد بود تا ببیند آیا نامزدها و برندگان سال آینده این دایره را حتی بیشتر گسترش خواهند داد یا خیر.