آنتونی هاپکینز: لارنس الیویه به من گفت به روانپزشک مراجعه کنم، من نرفتم!

«سکوت بره‌ها» جاناتان دمی، تصویری از آنتونی هاپکینز در قالب دکتر لکتر ارایه داد که همچنان از موفق‌ترین بازی‌های سینمایی‌ست و برایش یک جایزه اسکار به ارمغان آورد… یک مورد خاص در اغلب این بازیگران رایج است؛ افتادن به دام اعتیاد و یا مصرف افراطی الکل است. ریور فینیکس برادر بزرگتر واکین فینیکس و هیث لچر از جمله معروف‌ترین بازیگرانی بودند که در پی یک زندگی نامتعارف، با مصرف مواد مخدر جان‌شان را از دست دادند. جالب اینکه آنتونی هاپکینز هم نزدیک به پنجاه سال پیش، یعنی وقتی ۳۷سال داشت یک فرد الکلی بود! این بازیگر انگلیسی حالا ۸۷ساله، مدت‌هاست که آن زندگی بی‌بند و بار را کنار گذاشته است. او در گفت‌وگویی که با روزنامه ساندی تایمز انجام داده، به برخی مشکلات روانی شخصیت خود نیز اشاره کرده که خواندنی‌ست. آنتونی هاپکینز می‌گوید همسرش فکر می‌کند که ممکن است او «اوتیسم» داشته باشد. اما خودش در مورد تشخیص‌ها "بدبین" است و می‌گوید: «همه‌‌اش مزخرف است!» هاپکینز ادامه می‌دهد: «این همه برچسب‌ها. منظورم این است که چه کسی به اینها اهمیت می‌دهد؟ اما انگار اینها حالا مد شده است.». بایلی ریچاردز نویسنده روزنامه ساندی‌تایمز، شرح می‌دهد که همسر آنتونی هاپکینز گمان می‌کند این بازیگر قدیمی ممکن است اوتیسم داشته باشد، اما خود هاپکینز به این "برچسب‌ها" اهمیت نمی‌دهد. آنتونی هاپکینز در مصاحبه‌ای با روزنامه انگلیسی ساندی تایمز، به صراحت درباره همه چیز از تاریخچه خانوادگی‌اش گرفته تا سلامت روانش صحبت کرده است. این برنده ۸۷ ساله اسکار فاش کرد که همسرش، استلا آرویاو، یک بار پیشنهاد داده که او دارای اختلال عصبی-رشد است. هاپکینز به این روزنامه گفت: «من به اعداد وسواس دارم. به جزئیات وسواس دارم. دوست دارم همه چیز نظم داشته باشد و البته حفظ کردن را هم دوست دارم. همسرم استلا در مورد این علاقمندی‌های من تحقیق کرد و گفت که تو حتماً مبتلا به سندرم آسپرگر هستی.» هاپکینز درباره تشخیص غیررسمی همسرش گفت. «من نمی‌دانستم او درباره چه چیزی صحبت می‌کند اما من به آن چیزی که می‌گفت هیچ اعتقادی ندارم.» (سندرم آسپرگر یک تشخیص پزشکی است که به تازگی جزیی از یک دامنه وسیع‌تر از اختلال طیف اوتیسم (ASD) قرار دارد.) پزشکان کلینیک کلیولند معتقدند که ASD یک اختلال عصبی و رشدی است که بر نحوه تعامل افراد با دیگران، ارتباط برقرار کردن، یادگیری و رفتار آنها تأثیر می‌گذارد. پس از اینکه خبرنگار ساندی تایمز عنوان کرد که تشخیص این اختلال در سنین بالاتر ممکن است برای این بازیگر آرامش‌بخش باشد، هاپکینز نظر "بدبینانه"اش را فاش کرد: «خب، فکر می‌کنم بدبین هستم چون همه‌ش مزخرف است. اختلال کم‌توجهی، بیش‌فعالی، اختلال وسواس فکری-عملی، سندرم آسپرگر، و از این حرف‌ها... خدای من، به این می‌گویند زندگی کردن؟! همه اینها فقط بخشی از انسان بودن است، پر از تارهای درهم و رازها و چیزهایی که درون ماست. پر از عارضه‌ها و دیوانگی، این یک وضعیت انسانی است. منظورم این است که چه کسی به این برچسب زدن‌ها اهمیت می‌دهد؟ البته اینجور چیزها حالا دیگر مد شده.» مصاحبه هاپکینز با ساندی تایمز در بحبوحه یک گفت‌وگوی مطبوعاتی صریح و بی‌پرده در رابطه با کتاب خاطراتش با عنوان «خوب انجامش دادیم، بچه» صورت گرفت. این بازیگر پیشکسوت در ۲۵ اکتبر در قسمتی از پادکست روزنامه نیویورک تایمز با عنوان «مصاحبه» درباره مبارزه‌اش با الکل صحبت کرد و از لحظه‌ای گفت که متوجه شد یک شخص الکلی شده است. هاپکینز که ژانویه امسال، ۴۹ سال است که الکل و مواد مخدر را ترک کرده است، به یاد می‌آورد: «متاسفم که آن سال پشت فرمان مست بودم و اینجا در کالیفرنیا در حالی که چراغ‌های ماشینم خاموش بود، رانندگی می‌کردم، نمی‌دانستم کجا می‌روم، ناگهان متوجه شدم ممکن است کسی را بکشم؛ یا خودم را، که برایم مهم نبود. یک باره به خودم آمدم و به نماینده سابقم که در این مهمانی در بورلی هیلز بود گفتم؛ به کمک نیاز دارم.» آنتونی هاپکینز علاوه بر گفت‌وگو با ساندی تایمز، با روزنامه تایمز هم حرف زده و مسایل مختلفی را مطرح کرده است. او در مورد توصیه لارنس الیویه هم به خودش گفته: «لارنس الیویه به من گفت که به روانپزشک مراجعه کنم. من نرفتم...» تایمز در ادامه نوشت: آنتونی هاپکینز او یک فرد منزوی و الکلی شکنجه‌شده بود که نمی‌توانست آن دنیای جاسوسی که در آن ستاره بود را تحمل کند. این بازیگر ۸۷ ساله در آتش‌سوزی‌های لس‌آنجلس خانه و دارایی‌هایش را از دست داد، با وجود این مشکلات هاپکینز می‌گوید که چگونه پس از این مشکلات، سرانجام به آرامش دست پیدا کرده است. نویسنده تایمز به نکته جالبی در مورد بازی هاپکینز اشاره می‌کند؛ «او روی صحنه سینما، وانمود نمی‌کند که افراد دیگری است. او خودش تبدیل به آن افراد می‌شود. شما فکر می‌کنید که این مهارت باید نیاز به یک عمر صمیمیت انسانی داشته باشد، اما این بازیگر حتماً به این پارادوکس که یک «بیگانگی اجتماعی‌»ست فکر کرده. هاپکینز خودش در این باره می‌گوید: «این وضعیت به من فاصله‌ای برای مشاهده می‌دهد. ممکن است شبیه یک هیولای سنگدل به نظر برسم، اما اینطور نیست؛ همه ما ماسک می‌زنیم. همه اینها بخشی از بازی است…» این هنرپیشه انگلیسی در بیش از ۹۰ فیلم بازی کرده، دو جایزه اسکار، چهار جایزه بفتا، دو جایزه امی و یک جایزه اولیویه را برده است. هنرپیشگی کار اوست، فعالیتی که بر کتاب زندگینامه‌اش به نام «ما خوب عمل کردیم، بچه» غالب است. با این حال، او در کتابش حتی یک کلمه هم در مورد تجربه‌ شهرت جهانی‌اش ننوشته است! خودش می‌گوید: «خب، من نسبت به افرادی که نگاهم می‌کنند، آگاهم. اما در پایان همه چیز، شما به خودتان می‌آیید. چیز مهمی نیست. چون من صبح از خواب بیدار می‌شوم و احساس می‌کنم که هنوز، همان منِ قدیمی هستم…»