فیلمساز جوانی که نگاه‌ها را از هالیوود به غزه معطوف می‌کند
3 دقیقه مطالعه
سینمای جهان
در حالی‌که سازمان ملل، اسرائیل را به ارتکاب نسل‌کشی در غزه متهم کرده است، بیسان عوده، فیلمساز جوان غزه‌ای، با روایت‌های ویدئویی خود از ویرانه‌های جنگ، تعریف تازه‌ای از «سینمای جهان» ارائه کرده و نگاه منتقدان را از غرب و هالیوود به قلب مقاومت مردم فلسطین معطوف ساخته است.
به گزارش ایسنا، سازمان ملل متحد اخیرا گزارشی منتشر کرده که به‌طور صریح و بی‌سابقه تأیید می‌کند اسرائیل در حال ارتکاب نسل‌کشی در فلسطین است. در این گزارش که ماه گذشته ارائه شد، آمده است: «مقامات و نیروهای امنیتی اسرائیل مرتکب نسل‌کشی علیه مردم فلسطین در نوار غزه شده و همچنان در حال ادامه این جنایات‌اند.»
سازمان ملل نخستین و بی‌تردید آخرین نهاد نخواهد بود که جهان را برای پاسخگو ساختن این رژیم استعمارگر و جنایتکار در برابر بشریت وارد عمل می‌شود.
نسل‌کشی فلسطینیان که به‌طور گسترده مستند شده است، اکنون در مرکز وجدان جهانی قرار دارد. هیچ حوزه‌ای از سیاست و فرهنگ گرفته تا ورزش، سینما و رسانه نباید از مسئولیت خود در آشکار ساختن این جنایات شانه خالی کند.
نمونه‌ای روشن از این همبستگی را می‌توان در سه رویداد سینمایی اخیر در ونیز، تورنتو و هالیوود مشاهده کرد که توجه جهانیان را به فجایع فلسطین جلب کردند.
در جشنواره فیلم ونیز، یکی از مهم‌ترین رویدادهای سینمایی اروپا، رسانه‌ها تیتر زدند: «فیلم "صدای هند رجب" با ۲۲ دقیقه تشویق ایستاده، اشک و شعارهای “فلسطین را آزاد کنید” ونیز را تکان داد.»
در همین زمان، در تورنتو، فیلمساز فلسطینی ان ماری جاسر فیلم «فلسطین ۳۶» را به نمایش گذاشت که به سال سرنوشت‌ساز ۱۹۳۶ می‌پردازد؛ زمانی که یهودیان گریزان از یهودستیزی اروپا به سرزمینی پناه آوردند که به‌زودی مردم بومی‌اش را با زور اسلحه از آن بیرون راندند.
در هالیوود نیز گروهی از بازیگران سرشناس از جمله اما استون، واکین فینیکس، رونی مارا و اندرو گارفیلد تعهد دادند که با هیچ نهاد سینمایی اسرائیلی مرتبط با آپارتاید و نسل‌کشی همکاری نکنند.
با این حال، از ونیز و برلین تا کن و تورنتو و هالیوود، هرچند این جشنواره‌ها اهمیت دارند، اما حقیقت واقعی و سینمای متعهد به آن در جایی دیگر رقم می‌خورد: در غزه، کنار بیسان عوده، دختر جوان فلسطینی که با یک تلفن آیفون فاجعه نسل‌کشی مردمش را مستند می‌کند.
سری ویدیوهای او با عنوان «من بیسان از غزه‌ام و هنوز زنده‌ام»، معنای سینمای جهان را دگرگون کرده و مرکز آن را به غزه منتقل کرده است. عوده برای این آثارش جوایز متعددی از جمله جایزه پی‌بادی (۲۰۲۴)، ادوارد آر. مورو و امی را دریافت کرده است.
به لطف روایت‌های عینی و خونین خبرنگاران و فیلم‌سازان فلسطینی که بسیاری جان خود را در این راه از دست داده‌اند، نسلی تازه از مستندسازان فلسطینی توانسته‌اند مرکز سینمای جهان را از اروپا و آمریکا به ویرانه‌های غزه منتقل کنند؛ جایی که عصر دیجیتال، معنای تازه‌ای به درک ما از جهان بخشیده است.