بهتان و غرض‌ورزی؛ حکایت دستمزد میلیاردی محسن چاووشی برای خواندن ترانه «علاج»

بانی‌فیلم: واقعیت پشت پرده این روزهای فضای مجازی در ارایه نادرست تحلیل‌های «من‌درآوردی» در باره حرکت‌های خودجوش، تلخی تحمل شرایط سخت‌ را بیشتر می‌کند. یکی از مضحک‌ترین تحلیل‌ها، اشاعه خبری نادرست مبنی بر دریافت دستمزد میلیاردی توسط محسن چاووشی برای خواندن تک ترانه «علاج» است! چاووشی شاید تنها هنرمندی باشد که پیش از این و در سال‌های گذشته، براساس روحیه جوانمردی، بدون هیچ درشت‌نمایی و در اصطلاح‌ این‌روزها، «شوآفی» دست‌گیر مردم گرفتار است. تامین هزینه درمان افراد نیازمند کمک‌های پزشکی تا فراهم کردن مقدمات آزادی زندانیانی مالی که توانایی بازپرداخت را ندارند، تنها بخشی از روحیه جوانمردی و مسئولانه محسن چاووشی‌ست. نام این هنرمند در کنار جوانمردانی مانند رسول خادم که به حق باید به او لقب جهان‌پهلوان این روزها را داد، از وجوه برجسته فرهنگ نوع‌دوستی، یاری‌رسانی و جوانمردی مردم میهن عزیزمان است. آلودن حرکت‌های مردمی و ملی با غرض‌ورزی‌های نادرست سیاسی، تنها حاصلش از میان رفتن انگیزه‌ها و جایگزینی فضای بهتان و رواج جعلیات است. البته که مسلم است بینش و قدرت تشخیص مردم در چنان مرتبه‌ای قرار دارد که حرکت‌های ملی را از «کج‌راهه»های مغرضانه تمیز می‌دهند اما چنانچه مقابله‌ای با حرکت‌های ضدملی و ضدمردمی و زیاده‌گویی‌های فرصت‌طلبان سیاسی نشود، لطمه‌های هرچند کوچک به باورهای مردم و اعتمادی که به جوانمردانی مانند رسول خادم و محسن چاووشی دارند خواهد شد. لطفاً شرایط مردم را که در دایره کج‌فهمی‌ها، گرفتار شده‌اند، دریابید. باور کنید این روزها نیز می‌گذرد و در فردای روشن این مملکت، روزگار و زمان، قضاوت‌های خود را خواهد داشت… مهر در باره شایعاتی که در باره ترانه «علاج» رواج یافته، در گزارشی به نقل از شاعر این تک‌ترانه نوشته: پس از انتشار مطالبی کذب و دروغ علیه محسن چاوشی خواننده قطعه «علاج» که گفته می‌شد وی با دریافت مبالغی هنگفت و در قالب یک اثر سفارشی اقدام به تولید این اثر پرطرفدار ملی میهنی کرده است، کاظم بهمنی شاعر این تک آهنگ مطلبی را در حمایت از این خواننده مطرح منتشر کرد. در متن منتشر شده از سوی بهمنی با عنوان «درباب علاج و مردم» آمده است: «شب داشتیم با هم قدم می‌زدیم بعد از کلی حرف، به شوخی بهش گفتم تو هم ترسیدیا! گفت ذره‌ای نمی‌ترسم، ما جنگ زده ایم اما خیلی از این «مردم» خیلی مضطربن، همه بغض دارن … کاش می‌شد براشون کاری کنیم. برگشتیم خونه اش؛ ساعت ۱۰:۳۰ شب بود، صدای پدافند قطع نمی‌شد یه ملودی که از قبل ساخته بود رو واسم پخش کرد، گفت رو همین خط بنویس. فوادیان قهوه برام درست کرد که خوابم نبره. تا صبح بند به بند می‌نوشتم و اون بند به بند رو می خوند. ساعت ۴ صبح شده بود، فوادیان خوابیده بود، اثر کافئین قهوه رو هم دیگه احساس نمی‌کردم اما همچنان اون اصرار داشت که نخواب، به صورتش که نگاه می‌کردم انگار یه موضوعی خوابو ازش گرفته بود. تو اتاق پشت میز نشسته بودم و می‌نوشتم. هریه ربع بهم سر می‌زد که نخوابیده باشم و هی با حرفاش سعی داشت تهییجم کنه … کاظم! مردم! خطاب به «مردم» بنویس! بگو هرچی بزنن ما هم جواب می دیم، یه چی بگو دلاشون قرص شه، بگو نترسن این سر و صداها بیشتر واسه نفوذیاس! بگو «خدا هوامونو داره...» کاظم پیچیده اش نکن، ساده و صریح بنویس که همه «مردم» بفهمن... ساعت ۷ صبح … کار من تموم شده بود کف استودیو دراز به دراز افتاده بودم و چشمام داشت بسته می‌شد. از فشار خواب نمی تونستم بهش بگم کولر رو خاموش کن و حسابی سردم بود... ساعت ۸ صبح با صدای اسپیکرا چشامو به زور باز کردم. از روی صندلی برگشت و با یه لبخند رضایتی نگام کرد، گفت تمومه!! (نمی دونم ساعت چند) یه ملحفه‌ای کشیده شد روم و در اتاق آروم بسته شد. امروز دیدم یه نفر نوشته که چند میلیارد پول بابت علاج گرفته! ای کاش واقعاً حرفش درست باشه!! چون اون نمی دونه که محسن بیشتر پولی که درمیاره کجا هزینه می کنه … که اگر خرج خودش کرده بود الان توی یه خونه ۹۰ متری معمولی مستأجر نبود. تمام.»