امنیت هنری به روایت معاون وزیر ارشاد

جبار آذین کشور و ملت، شرایطی بحرانی را سپری می‌کنند و امنیت ملی ایران و ایرانیان در خطر است و جنگ دوازده روزه تحمیلی و تجاوز اسرائیل و آمریکا به ایران و همچنین جنایت‌های عوامل خودفروخته و مزدوران داخلی دشمن، امنیت ملی و اجتماعی کشور را خدشه‌دار کرده‌اند و مردم نگران دور تازه حملات اسرائیل و آمریکا و متحدان آن‌ها به ایران هستند و ایرانیان در هر مقام و موقعیت می‌کوشند با بیداری و هوشیاری، پاسدار امنیت کشور باشند، آن وقت در این شرایط جناب معاون اشتباهی وزیر اشتباهی وزارت محتاج ارشاد، نوید داده است که، ارتقای امنیتی دور و اطراف تئاتر شهر را در دستور کار دارد. این معاون محترم که از وزیر خود هم از مرحله پرت‌تر است و انگار در مریخ زندگی می‌کنند نه در ایران، با کهکشانی از مشکلات و معضلات و بحران‌ها که خود آن‌ها و همقطاران پیشینشان در پیدایش آن‌ها نقش‌های عمده داشته‌اند به جای تلاش برای برداشتن موانع بیشمار از سر راه هنرمندان و تئاتر و سینما و موسیقی کشور و شنیدن صدای هنر و فرهنگ و اهالی زخم‌خورده و مظلوم هنر و قلم و پاسخگویی اجرایی شایسته به مطالبات هنرمندان و بسترسازی هنر و فرهنگ ملی، با طناب سیاست و رفاقت و تجارت و ابتذال و سانسور و سلیقه و تحمیل، گلوی هنر و هنرمند را می‌فشارند و سال‌هاست که ملت دیگر آثار هنری خوب و بامحتوا و خوش ساخت بر پرده‌های سینما و صحنه‌های تئاتر و موسیقی نمی‌بینند،جناب معاون دستور ارتقای امنیت اطراف تئاتر شهر را صادر فرموده‌اند. آن هم در این زمان و اوضاعی که سال‌هاست انواع آلودگی‌ها و فسادها، چهره تئاتر شهر را که روزگاری عرصه و صحنه اجراهای ماندگار بزرگان تئاتر کشور بود و سیمای اجتماعی تئاتر ایران تلقی می‌شد، را مکدر کرده و فساد در اطراف آن، شناور است. صد البته امنیت‌بخشی به محیط و پیرامون تئاتر شهر در جای خود خوب است، ولی اینکه چرا بعد از سال‌ها و در این زمان ملتهب عشق امنیتی این معاون گل کرده، معلوم نیست. امروز اهالی هنر و قلم و هنرمندان مطالبه‌گر و فرهیخته تئاتر ضمن حفظ اتحاد ملی و بودن در کنار ملت در زمانه تهدید کلیت و موجودیت کشور، مدافع و حافظ امنیت ایران زمین هستند، اما پیگیر مطالبات خود نیز هستند و در واقع آن‌ها بیش از امنیت حاشیه‌ای به امنیت شغلی و تامین معاش زندگی و استمرار فعالیت‌های هنری و تئاتری نیاز دارند. گرچه از وزیر اشتباهی و معاونان اشتباهی‌ترش در حوزه‌های سینما و تئاتر و تجسمی و موسیقی کاری برای ارتقای هنر و زندگی هنری و اجتماعی هنرمندان بر نمی‌آید، چرا که منصوب سیاست‌اند و بیگانه با هنر و فرهنگ، اما جامعه می‌داند که این نوع نگرش امثال معاون وزیر ارشاد، رنگ زدن در خانه‌ای است که از پایبست ویران است و سیاست‌بازان و کاسبکاران و مبتذل‌سازان از عوامل اصلی این ویرانی‌اند. اینان و دولت‌شان هم مانند همقطارانشان در دیروز و امروز و دولت‌های پیشین، راهی ترکستان هستند و در این بیراه، سرمایه‌های مادی و معنوی ملی و استعدادهای هنری کشور را به سوی نابودی می‌برند. ایران امروز در زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی برای سامان‌یابی به معماران و متخصصان و معماری نوین نیاز دارد و باید در کنار دفاع از وطن،به پاک و سالم‌سازی و سازندگی در تمام زمینه‌ها اقدام کرد.