تخریب و چپاول اموال ملی و میراث فرهنگی

مغول‌ها یک بار دیگر با شقاوت و جاه و مقام‌طلبی در ایران، دست به غارت و تخریب و حیف و میل اموال و ثروت‌ها و سرمایه‌های ملی و سوزاندن فرهنگ و هنر زده‌اند و این بار هم از کشته‌ها و خرابی‌ها و چپاول‌ها، پشته‌ها ساخته‌اند. تفاوت مغول‌های کنونی و اجداد آن‌ها در تهاجم و تخریب ایران، در این است که اینان مانند آن‌ها از خارج حمله نکرده‌اند، اما چون در ریشه با آن مغول‌ها و قتل و غارت آن‌ها پیوند دارند، از داخل کشور به ایران و ایرانی، یورش آورده و جالب این‌که، برخلاف اجداد خود در چند گروه سیاسی و جناحی، با شعارهای کاذب اصلاحات فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و مبارزه با دشمنان خارجی و حمایت از خودی‌های خارجی و تحولات فکری و اعتقادی، به کمک کار بلدهای مغولی، به تخریب و تقسیم و حیف و میل همه چیز پرداخته‌اند. عملکردهای تخریبگرانه آن‌ها در همه جا به چشم می‌خورد، از خارج گرفته تا داخل و عرصه‌های اقتصاد و سیاست و فرهنگ و.‌.. که ابعاد آن‌ها، بسیار گسترده‌تر از خرابی‌ها و تهاجم اجدادشان به ایران است. قبضه و سلطه بر همه چیز به‌ویژه حوزه‌های اقتصادی و فرهنگی،تلخ و سیاه‌تر از سایر امور هویداست. طبقاتی شدن جامعه به فقیر و غنی و تقسیم شدن اموال ملی و مردم میان جناح‌های حاکم و توسعه فساد در کشور، قبضه اداره امور فرهنگی و هنری توسط خودی‌های بی‌سواد و سوداگر و مقام و پول‌پرست و تخریب هنر و فرهنگ و رسانه‌ها و اهالی هنر و قلم، توسط آن‌ها و گماشته‌هایشان و تهی کردن محتواهای سالم و سازنده از تولیدات هنری و مخالفت با قداره سانسور با آثار هنری، فرهنگی و هدر دادن بیت‌المال برای انجام امور غلط و ناپسند و بی‌ربط باهنر و فرهنگ و جامعه و رواج ابتذال در سینما و تولیدات هنری و... از جلوه‌های بارز و شاخص یورش‌های مداوم مغول‌ها در جای، جای جامعه است. تخریب همدستانه شهرداری‌ها با میراث فرهنگی که باید حافظ میراث فرهنگی کشور باشد در نابودی اماکن تاریخی پر ارزش به بهانه تغییر کاربری و رشد عمرانی و فرسودگی بیش از حد اماکن و... از ترفندهای مغولان در این حیطه همانند ترفندهای همقطارانشان در سینما و تلویزیون و هنر است. اینگونه است که هر روز و در برابر چشم‌های میلیون‌ها ایرانی، آثار کهن تاریخی و فرهنگی، تخریب و تغییر کاربری می‌یابند و انتقاد و اعتراض هم کارگر نیست، چون مقام‌داران از بنیاد با نقد و انتقاد و سازندگی مخالفند و در کشور گوش شنوا وجود ندارد. حقیقت این‌که، مغول‌ها برای غارت و تخریب ایران آمده‌اند.نامدیران و نامسئولان هم سالهاست که لباس مغول به تن کرده‌اند! و ملت در رنج و اندوه نظاره‌گر غارت‌ها و تخریب‌ها هستند. اما تاریخ ایران نشان داده که ملت بزرگ ایران زمین، هیچ‌گاه تن به ذلت و تخریب و غارت وطن نداده و در مقابل مغول‌های داخلی و خارجی ایستاده‌اند و به طور حتم این بار هم سکوت نکرده و نظاره‌گر نخواهند ماند و برای نجات خود و کشور و میراث فرهنگی از چنگ مغول‌ها، به خود خواهند آمد.