دفاع تهیه‌کنندگان از اکران «پیر پسر»؛ سینما وجه‌المصالحه سیاست نشود!

بانی‌فیلم: پس از مدت‌ها فیلم «پیر پسر» ساخته اکتای براهنی، از محاق بیرون رفت و توانست رنگ پرده اکران را ببیند. «پیر پسر» در شرایطی در سینماها به نمایش درآمد، که بخش عمده‌ای از سئانس‌های سینماهای کشور تحت سلطه تعداد زیادی از کمدی‌ها بودند و اکران یک فیلم اجتماعی کنش‌برانگیز، چندان با منطق اکران جور درنمی‌آمد! اما «پیر پسر» نشان داد که جذابیت‌هایش به عنوان یک فیلم غیرکمدی، توانایی جذب تماشاگران را دارد و همین موفقیت در گیشه سینماها، علم مخالفت برخی از افراد از این فیلم را بالا برد. برخی از کسانی که به این فیلم تاختند، موضوع ملتهب «پیر پسر» را دستاویزی برای زیر سئوال بردن مجوزهای دولتی برای اکران این فیلم قرار دادند. برخی از انتقادها نیز با بیرون گذاشتن پای خود از دایره ادب، با ادبیاتی سخیف هم به سازندگان «پیر پسر» تاختند و هم مسئولان سینمایی را مورد تفقد ادب خاص خود قرار دادند. با افزایش دامنه این انتقادها، امروز شورایعالی تهیه کنندگان سینمای ایران شامل تشکل‌های صنفی تهیه‌کنندگان، سینماداران و پخش‌کنندگان فیلم در بیانیه مشترکی به نحوه برخورد افراد و گروه‌ها با اکران رسمی و قانونی «پیر پسر» اعتراض کردن و ضمن حمایت از اکران این فیلم، نسبت به چالش کشاندن مجوزهای قانونی هشدار دادند. در این بیانیه شورایعالی تهیه کنندگان سینمای ایران با عنوان «فرهنگ و پیرپسران سیاست!» آمده است: در روزهای اخیر شاهد یک رشته واکنش های صرفا جنجالی و احساسی نسبت به نمایش فیلم سینمایی «پیرپسر» هستیم . سطح و میزان این حجم از تندی و جسارت حیرت‌آور  و شائبه برانگیز است. آنهم با ادبیاتی غیرمتعارف که  بی درنگ با واکنش تند و صریح اکثر مردم و دوستداران سینما مواجه شد. به چالش کشیدن بنیان‌های حقوقی و قانونی، مشروعیت نهادها و حوزه‌های برآمده از قانون اساسی رازیر سوال خواهد برد. چگونه است که همه مجوزهای حوزه‌های غیرفرهنگی از مشروعیت برخوردارند و حکم سند بالادستی دارند، اما مجوزهای رسمی حوزه فرهنگ مدام و پیوسته نامعتبر معرفی می‌شوند؟ چگونه است که برای احداث یک مجموعه صنعتی، مدیران سیاسی و اجرایی به اعتبار  یک برگ مجوز رسمی در برابر توفانی از اعتراض و مخالفت آشکار  گروههای مردمی ایستادگی کرده و هیچگونه اخلال در سرمایه‌گذاری و برنامه‌ی توسعه  را برنمی تابند؟! چگونه است که با استناد به مجوزهای محلی بزرگترین پروژه‌های تجاری شکل می‌گیرند و بی‌توجه به انتقادات وسیع و ملی تمامی این طرح ها محقق می‌شوند؟! سینما و عرصه نمایش یکی از ارکان توسعه‌اند. آیا در برنامه و اسناد بالادستی به  سرمایه‌گذاری‌‌های فرهنگی توجهی شده است؟ آیا برنامه‌نویسان و مجریان سهمی برای سینما قائل شده‌اند؟ تضعیف نهادهای قانونی و ارکان حقوقی به نفع مصالح و منافع کشور نیست. در جائی که تولید‌، پخش و  اکران یک فیلم سینمایی از ساز‌و‌کاری قانونی برخوردار است و سینماگران برای اکران هر فیلمی تمام مراحل قانونی را طی می‌کنند. اخلال و تشویش، امنیت روحی روانی محیط فرهنگ را مخدوش می‌کند . سینمای ایران در طول این قرن، دوشادش مردم و مستقل از منازعات سیاسی، سرافراز و پربار و پرافتخار حضور داشته و نقش خلاق و تاریخی خود را ایفا کرده است. سینمای ایران به هیچ وجه سزاوار ناسزا و درشت گویی و هتاکی نیست. این حجم از نفرت‌پراکنی هیچ ارتباط معنایی با نقد ندارد. به نظر می‌رسد موضوع فراتر از ارزیابی فنی و کیفی آثار سینمایی‌ست. نشانه‌ها برملا می‌سازند که هدف تضعیف  دولت مستقر و  باج‌خواهی‌های پس پرده است. این یک نسخه کلیشه‌ای است که با غوغاسالاری و فشار، دولت مستقر  در استفاده از تصمیمات راهگشا و مترقیانه‌تر در عرصه سینما، وادار به عقب نشینی شود. _هشدار می‌دهیم که برخوردهای غیرمتعارف اخیر موجب فرار سرمایه‌های مادی از بازار کار خواهد شد و همچنین زمینه‌ی دلزدگی، یاس و بیکاری بخش مهمی از اصناف و مشاغل فرهنگی را مهیا می‌کند‌. امنیت روحی روانی و حرفه‌ای اهالی فرهنگ یکی از عناصر اصلی وفاق همگرایی و وحدت ملی است. جامعه سینمایی کشور این حجم از بی‌مهری و ناسپاسی  را برنمی‌تابد و  به گردانندگان اینگونه تصفیه حساب‌های سیاسی توصیه می‌کند سینما را وجه‌المصالحه اغراض گروهی و محفلی خود قرار ندهند، ضمن اینکه از نهادهای نظارتی و مسئول انتظار دارد تا در برخورد با این سرکشی‌ها مطابق قانون برخورد جدی و موثر صورت پذیرد . شورایعالی تهیه‌کنندگان سینمای ایران متشکل از: انجمن کارفرمایی تهیه‌کنندگان (اکت) جامعه صنفی تهیه‌کنندگان کانون تهیه‌کنندگان مستقل انجمن تهیه کننده/کارگردانان سینمای ایران و انجمن سینماداران ایران کانون پخش کنندگان سینمای ایران